Znalazłem piękną rycinę z podręcznika z początku XX wieku na której pokaże główne elementy tworzące szkielet włóknisty serca. Szkielet serca zbudowany jest z tkanki łącznej włóknistej, a tworzą go cztery pierścienie włókniste: 1. Pierścień włóknisty pnia płucnego. 2. Pierścień włóknisty aorty. 3. Pierścień

Jaki atlas do anatomii wybrać? Najlepsza książka do anatomii według fizjoterapeutów 10 7925 Studenci kierunków medycznych są zobowiązani do znajomości ludzkiej anatomii. Bez niej nie da się zrozumieć przyczyn wielu chorób dotykających ludzi. Tą obszerną dziedzinę można podzielić na kilka układów narządów, układ ruchu, układ oddechowy, układ pokarmowy czy układ nerwowy. Każde z nich spełnia inną funkcję oraz wpływa na pozostałe, przez co ważna jest szczegółowa wiedza na temat każdego układu. Anatomia człowieka bada budowę organizmu i dzieli się ją na anatomię: prawidłową, patologiczną mikroskopową, topograficzną i radiologiczną. Kluczem do poznania człowieka, jego narządów, tkanek i komórek jest znajomość anatomii człowieka. W tym celu warto wybrać odpowiedni atlas do anatomii – jaki będzie najlepszy do nauki struktur ludzkiego ciała? Ilość materiału do nauki na studiach jest ogromna i wiele osób ma trudność z przyswojeniem nadmiaru wiedzy. Aby nauczyć się i zrozumieć anatomię człowieka ważna jest systematyczność. Po jaki atlas do anatomii warto sięgnąć? 1/ Atlas anatomii człowieka Prometeusz – jest jedną z najpopularniejszych pozycji, po którą sięgają studenci kierunków medycznych. Posiada mnóstwo dokładnych ilustracji medycznych. Szczegółowo przedstawia struktury ciała człowieka oraz zwięźle je opisuje. Dodatkowo zawiera setki opisów przypadków klinicznych. Cała seria zawiera 3 tomy w twardej oprawie, które pozwalają na szybkie przyswojenie wiedzy dotyczącej anatomii człowieka. Z pewnością jest jednym z najbardziej kompletnych atlasów do nauki anatomii. Występuje w wersji z nomenklaturą angielską lub łacińską. 2/ Atlas ilustrowany Sobotta – zawiera mnóstwo rysunków anatomicznych wraz z kluczowymi informacjami dotyczącymi anatomii człowieka w formie opisów do zdjęć. Stanowi doskonałe źródło wiedzy anatomicznej i klinicznej. W środku znajdziemy 500 pytań egzaminacyjnych, które ułatwiają przygotowanie się do egzaminu, a także podsumowanie zawierające najważniejsze informacje z danego działu. Atlas Sobotta składa się z 3 tomów w twardej oprawie i występuje w mianownictwie łacińskim oraz angielskim. 3/ Atlas anatomii człowieka Nettera – to jednotomowy atlas występujący w mianownictwie polskim, łacińskim i angielskim w miękkiej oprawie. Zawiera głównie ilustracje i tabele. Książka dodatkowo zawiera ponad 50 zdjęć radiologicznych stworzonych przy użyciu najnowszych metod obrazowania. Zawiera aż 535 tablic anatomicznych, najbardziej aktualną terminologię anatomiczną, a także tabele z wykazem najważniejszych struktur na końcu każdego rozdziału. Opiera się głównie na graficznym przedstawieniu anatomii człowieka, przez co dodatkowo może być potrzebne sięgnięcie do podręcznika. Jak uczyć się anatomii? Anatomia człowieka to obszerna wiedza, z którą niestety nie da się zapoznać w tydzień czasu. Warto przypilnować się i rozpocząć systematyczne utrwalanie struktur już od samego początku studiów. Oprócz podręczników i atlasów, możemy sięgnąć po: atlas do kolorowania “Anatomia Nettera” fiszki anatomiczne czy różne aplikacje mobilne (najpierw warto sprawdzić wiarygodność informacji) w celu lepszego utrwalania wiedzy z zakresu anatomii. Pamiętaj, nawet najlepsze akcesoria do nauki nie sprawią, że nauczysz się niezbędnych informacji, jeśli nie będziesz uczyć się, powtarzać i utrwalać systematycznie materiałów.

Przed podaniem przykładowych sposobów na opanowanie materiału z anatomii, warto przyjrzeć się, z czego wynika trudność, spędzająca sen z powiek studentom pierwszego roku medycyny (i nie tylko). 1. Ogromna ilość materiału pamięciowego. Jest to oczywista oczywistość! Jednak nieraz dobrze jest przyjrzeć się takiej oczywistości z bliska. Bo, jeżeli poprosiłabym studenta, aby przeszedł pieszo z Wrocławia do Augustowa - przy założeniu, że wyjdzie w sobotę o a w Augustowie ma się pojawić tej samej soboty o i całą drogę musi przejść tylko i wyłącznie na własnych nogach - nie korzystając z żadnego środka lokomocji, to przewidywalną reakcją będzie ... popukanie się w czoło. Ciekawe, że nikt nawet nie przystąpiłby do próby wykonania tak postawionego zadania. Powyższy przykład obrazuje słabość naszego rozumowania - bo o ile nie wymagamy niemożliwego od swego ciała, tu: nóg, to od mózgu, owszem. Z podanych trzech warunków możliwe jest spełnienie tylko dwóch. Jeden nie może być zachowany: albo nie dotrzemy do Augustowa oddalonego od Wrocławia o 556 km tylko co najawyżej do Dziadowej Kłody (to ok. 50 km), albo nie dotrzymamy limitu czasu - pieszo możemy przejść tę odległość w 112 godzin bez przerwy, a nie w 10, albo skorzystamy z jakiegoś środka lokomocji, czyli nie damy rady przejść takiego dystansu w tym czasie na piechotę. Jednak zamiast narzekać i biadolić warto zastanowić się, jakie warunki powinny być spełnione, aby przygotowanie do egzaminu z anatomii stało się możliwe, a przynajmniej mniej stresujące. Warto rozpocząć od poznania swoich możliwości, mocnych i słabych stron w zakresie uczenia się oraz od zdobycia wiedzy o efektywnej nauce. Proszę odpowiedzieć na kilka pytań, które pomogą ocenić czy jesteś przygotowany/a do studiowania: TEST Zatem aby nie wymagać niemożliwego od swoich szarych komórek, należy dać im szansę i: - porcjować wiedzę, czyli rozkładać na mniejsze elementy - stosować powtórki zgodnie z krzywą zapominania (wiesz, że powtarzając 24 razy w ciągu doby zapamiętasz 40% informacji, a 2 razy w ciągu 12 dni aż 90%!) - powtarzać materiał aktywnie - mówić, rysować, zaznaczać na rysunkach, modelach. 2. Cel uczenia się Odpowiednio sformułowany cel jest doskonałym kołem napędowym do pracy. Nie tylko zwiększa motywację i poprawia koncentrację, ale działa jak dodatkowa bateria, z której możemy czerpać energię, szczególnie gdy dopada nas zwątpienie. Jeżeli uczymy się anatomii w kontekście szerszej i potrzebnej w przyszłości wiedzy, chcemy dobrze rozumieć funkcjonowanie organizmu, który jako lekarze będziemy w przszłości leczyć, to nauka anatomii nabiera innego sensu, niż wtedy gdy celem jest tylko zdać egzamin. Oczywiście, że zdany egzamin jest warunkiem nie podlegającym kwestii - bez tego nie pójdziemy dalej. Jest to jednak tylko cel cząstkowy, który powinien ułatwić przygotowanie się do konkretnej formy egzaminu - inaczej uczymy się na egzamin pisemny (testowy czy opisowy), a inaczej na ustny. Tak więc postawienie celu nauki anatomii jako warunku zostania profesjonalistą ułatwi uczenie się tego przedmiotu w szerszym kontekście i pozwoli na jego rzeczywiste studiowanie. Poza pytaniem "jak się tego nauczyć" warto skorzystać z mocy pytania "dlaczego mam się tego nauczyć". 3. Uczyć się czy studiować? I w tym momencie dochodzimy do smutnego wniosku, że tak, jak w szkole nie uczono nas uczyć się, tak teraz nie potrafimy (jeszcze) studiować. Przez kilka lat edukacji każdy nabrał doświadczenia w zdobywaniu wiedzy i pewne pojęcie o uczeniu się posiada; zdobyte zresztą metoda najlepszą - poprzez doświadczenie - ale również najgorszą, bo najbardziej czasochłonną. Student pierwszego roku napotyka od razu dwie istotne trudności - jadną w postaci "kobyły pamięciowej" czyli anatomii, a drugą w postaci umiejętności studiowania, o której ma albo mgliste pojęcie albo nie ma żadnego. A właśnie anatomia jest przedmiotem wymagającym właśnie studiowania a nie zakuwania! System też nam tego zadania nie ułatwia: a to za mało godzin ćwiczeń, a to brak możliwości odrobienia zajęć, a to niemożność zobaczenia preperatu - poza zajęciami, gdzie w grupie nie zawsze się do niego dopchamy. Jednak o ile na rozwiązania systemu mamy niewielki wpływ, to na sposób studiowania przez nas anatomii, dużo większy. Jeżeli ilość materiału do nauczenia się uznamy za niepodlegającą dyskusji (co jest zresztą warunkiem prawdziwym), przyświeca nam cel zostania profesjonalistą, dzieki czemu rozumiemy dlaczego chcemy się tego nauczyć, to pozostanie tylko wypracowanie metody, czyli poszukanie środków, jak tego dokonać. Tu w odsiecz przychodzi neurodydaktyka, która świetnie opisuje proces uczenia się, który zachodzi w neuronach. O ile dawniej mogliśmy mówić o intuicyjnym sposobie uczenia się (powtórzyć materiał przed snem, bo w nocy nastąpi konsolidacja materiału) to teraz posiadamy wiedzę popartą naukowymi badaniami w tym zakresie.

Teraz, gdy masz już gotowy plan ataku, czas zabrać się do pracy! Ostatnia wskazówka, jak szybko i skutecznie nauczyć się hiszpańskiego: baw się dobrze i skup się na krótkich, regularnych sesjach nauki.W rzeczywistości nie ma sensu uczyć się przez godzinę lub dwie w każdą sobotę. Powinieneś uczyć się od 15 do 20 minut

jak uczyć się anatomii